Hope is the thing with feathers
door Emily Dickinson (1891, postuum)
Hope is the thing with feathers
That perches in the soul,
And sings the tune without the words,
And never stops at all,
And sweetest in the gale is heard;
And sore must be the storm
That could abash the little bird
That kept so many warm.
I've heard it in the chillest land,
And on the strangest sea;
Yet, never, in extremity,
It asked a crumb of me.
Hoop is het ding met veren
vertaling door Jules Grandgagnage (2024)
Hoop is het ding met veren
Dat neerstrijkt in de ziel
En zonder woorden zingt,
En nooit stopt, helemaal niet,
En 't zoetst in de storm is te horen;
En zwaar moet de storm tieren
Die het vogeltje kan verstoren
Dat zovelen warm hield.
Ik hoorde het in het koudste oord,
En op de vreemdste zee;
Toch heeft het me, zelfs in uiterste nood,
Nooit om een kruimel gesmeekt.